SD-07 Tarcza trójkątna "Goliat" - XIII wiek

Dostępność: na zamówienie - do 8 tygodni
298,00 zł
szt
przechowalnia
Tarcza wzorowana na zachowanych egzemplarzach: wizerunek Timo von Kisteritz i Wilhelm von Camburg (1250);
tarcza Konrada
Landgraf z Thuryngii 1240 ; tarcza Vogte von Keseberg 1250

Datowanie:
1200-1300
 
Wysokość: 100 cm

Szerokość: 67 cm (mierzone po obwodzie)

Grubość desek: 10-13 mm

Szerokosć desek: 50-60 mm

Technologia produkcji wzorowana na istniejących oryginalnych tarczach

Materiał: klejone deski topolowe

Waga: 1,7 kg

Aby ukończyć tarczę, wystarczy ją okleić (najlepiej klejem kostnym) lnem, pomalować i przytwierdzić uchwyty oraz paski skórzane.

Przepis na gesso znaleźć można dziale "porady"

*
Tarcze w średniowieczu wykonywano z desek drewnianych, zazwyczaj klejonych ze sobą metodą “do czoła”, bez użycia jakichkolwiek wpustów. Szerokość desek używanych do produkcji tarcz wahała się w granicach 40-80 mm, a grubość desek rzadko przekraczała 13-15 mm, ale w większości przypadków było to ok. 10 mm-13mm. Do produkcji tarcz używano drewna lipy, topoli lub brzozy. Twardości oraz sprężystości tarczom nadawała warstwa skóry pergaminowej i lnu, które przyklejano za pomocą kleju kostnego. Warstwę lnu pokrywano gessem, czyli mieszanką kredy oraz kleju kostnego, które było podkładem do namalowania herbu, a jednocześnie stanowiło twardą warstwę ochronną. Do malowania herbów używano farb – temper jajecznych dziś powszechnie zastępowanych farbami akrylowymi. Pasy – imacze zazwyczaj montowano na samym końcu, już po namalowaniu herbu, aby w razie konieczności wymiany paska nie niszczyć malatury oraz warstw skóry i lnu.
Zapytaj
Zamknij