Pasy rycerskie w późnym średniowieczu były oznaką i symbolem rycerstwa
teoretycznie tylko przypisanym rycerzom pasowanym. Częstokroć okazałe
pasy były noszone także przez zbrojnych oraz giermków możnych władców, a
także wójtów czy innych urzędników niekoniecznie będących rycerzami.
Istnieje także dużo zabytków przedstawiających wysoko urodzone kobiety w
typowych pasach rycerskich.
Pasy rycerskie tzw. "segmentowe" pojawiają się w Europie po połowie
wieku XIV i były używane z powodzeniem prawie do końca XV wieku.
Pasy tego tupu charakteryzowały się okuciami ściśle przylegającymi do
siebie, zazwyczaj w formie prostopadłościanów lub ściętych piramid
wykonanych z mosiądzu lub srebra. Często dodatkowymi zdobieniami były
emalie, srebrzenia lub złocenia. Motywy zdobnicze czerpano z wzornictwa
stylu gotyckiego używając wszelkiego rodzaju rozet, kwiatonów, łuków.
Repliki wykonywane w naszej pracowni wzorowane są zawsze na
przedstawieniach ikonograficznych z epoki ( zazwyczaj jest to rzeźba lub
rzeźba nagrobna) lub oryginalnych zabytkach zachowanych do naszych
czasów. Precyzja i dokładność wykonania pozwala na osiągnięcie
niewielkiej wagi całego pasa, co daje duży komfort użytkowania.
Pas wykonany jest z 21 mosiężnych okuć (19 okuć + 2 okucia na łączniku), w formie ściętej piramidy
ozdobionej czteroramiennym kwiatonem i emaliowanym tłem. Okucia
nanitowane są na gruby skórzany pas, obszyty ręcznie, drugim - cieńszym.
Szew przebiega po wewnętrznej stronie, co można dostrzec na zdjęciach.
Obwód pasa jest regulowany poprzez dodanie odpinanego elementu,
składającego się z 2 segmentów i zdobionych sztyftów do zapinania.
Okucia wzorowane są na przedstawieniach ikonograficznych z rzeźb i
nagrobków: Thomas Markenfield ok.1398 rok.
Materiał: mosiądz, naturalna skóra, emalie.
Długość: ok. 96 / 106cm (po dodaniu łącznika regulującego)
Szerokość: 5,7 cm
